11 januari '10

Wat wij bedachten op 11 januari (Nele-Saar-Liesbet)

met film Battle Royale als uitgangspunt: iedereen wordt verplicht een spel mee te spelen,

degene die de grootste persoonlijkheid heeft, wint. het begrip grootste persoonlijkheid wordt bewust vaag gehouden om later duidelijker te worden. de anderen moeten sterven, of minder radicaal en abstracter, lossen op. dit kan sterk verbeeld worden met een bruistablet die oplost in een glas water. een viertal personages voor het spel zijn misschien al genoeg.

qua uitwerking:

een scène of twee, met een personage of twee, met poëtische teksten, geput uit onze zelfportretten enz. mensen die over zichzelf vertellen zonder dat meteen duidelijk is waarom.

dan een voice-over die duidelijk maakt dat het om een spel gaat waarbij degene wint met de grootste persoonlijkheid. dat plaatst de twee vorige scènes in een ander licht: de twee waren aan het proberen het beste van zichzelf te geven om het spel te winnen. de voice-over blijft als spelleider doorheen de hele voorstelling.

in deel 2 van het spel moet iemand bij wie de spelleider zo zijn twijfels heeft de persoonlijkheidstest afleggen (die die karen heeft doorgestuurd) de vragen van die test zijn zo moeilijk te beantwoorden, je lkan vaak zowel nee als ja zeggen, dat de persoon niet meer weet wat antwoorden. kiest dan om zichzelf zo goed mogelijk te profileren, en zal juist daarom de wedstrijd verliezen. hier rijst dan de vraag: moet je maatschappelijk de beste zijn of gewoon jezelf zijn? wat is dat grootste persoonlijkheid?

volgende scène: de personages die gekozen hebben het spel te spelen, beseffen hoe waanzinnig het is. hier kunnen ze ontdubbeld worden doordat ze in gesprek gaan met hun alter ego, dat aanwezig is in de vorm van een andere acteur. dan zijn we met dubbel aantal acteurs.

wat ook kan: dat personages luidop met zichzelf praten.

wat ook kan: dat one-liners geprojecteerd worden boven de hoofden van de personages. ook one-liners die elkaar tegenspreken, omdat niemand meer weet waar hij voor staat (en je hoeft ook helemaal niet voor iets te staan).

ook zijn die personages vrienden, maar door het spel elkaars concurrenten, zoeken toch toenadering tot elkaar. als er maar iemand kan blijven leven, betekent dit dat je vriend moet sterven. daarom kiezen twee vrienden om er samen uit te stappen. ze lossen bruistablet op in water.

een ander personage gaat zodanig voor het spel dat hij alles van zichzelf geeft, maar dat er daardoor niets meer van hemzelf overblijft. ook hij lost op, maar dan op een andere manier. bruistablet in water en weg.

dan is er nog de figuur die verdwenen is uit de workshop: dit zou de voice-over/spelleider kunnen zijn, waarvan aan het einde blijkt dat hij tegen het hele persoonlijkheidsgedoe is en daarom is teruggekomen met een spel dat dat duidelijk maakt. hij is dus uit de workshop gestapt om terug te komen en met zijn spel het hele stuk te bepalen.

het is niet de bedoeling moralistisch te zijn weliswaar.